Izabela Kita

Ręczne robótki

Robótki ręczne kojarzone z typowo kobiecymi zajęciami takimi jak szydełkowanie, czy dzierganie na drutach zdają się być zbyt archaiczne jak na dzisiejsze czasy, wymagają cierpliwości i opanowania warsztatu, zręczności manualnej. Niegdyś będące koniecznością, wszechobecne w naszych domach, łączące walory estetyczne z praktycznymi,, tak ja firanka, która oprócz ozdoby okna oddzielała sferę publiczną od prywatnej, skrywając tajemnice domowników. Inne koronkowe robótki przedstawione w pracach Kity pełnią również oprócz funkcji estetycznej, funkcje ochronną-kawałek bandaża, bieżnik na stół, czy w końcu obiekt przypominający kokon.

Izabela Kita cofa się do przeszłości, osobistych wspomnień, zanurza w tradycji, oddaje hołd zapomnianym kobiecym zajęciom. Afirmuje proces twórczy, zręczność manualną. Jej prace są niezwykle precyzyjne, graficzne, wykonane z dbałością o detale. Jej koronkowe firanki, serwetki, dziergane staniczki, kawałki niedokończonych robótek pojawiają się na deskach, płycie, na płótnie. Przybierają formę ruchomego papierowego obiektu.

Artystka fotografuje się przy pracy, z dłutem w ręku, w warsztacie. To zaprzeczenie ciepłego wizerunku kobiety z drutami siedzącej w domowym zaciszu. Proces twórczy w pracach Kity to również żmudna praca fizyczna, zmaganie się z różnym materiałem.

Lekkość i ciężar. Biel i czerń. Pierwiastek żeński, pierwiastek męski. Widzialne, niewidzialne.