Urodził się w 1935 roku w Poznaniu. Studia artystyczne ukończył w gdańskiej PWSSP (obecnie ASP); był uczniem Stanisława Teisseyre'a i Jacka Żuławskiego; dyplom uzyskał w roku 1958 w pracowni pierwszego z nich. W roku 1960 rozpoczął pracę pedagoga w macierzystej uczelni; od roku 1982 kieruje pracownią malarstwa; w latach 1981-1984 pełnił funkcję prorektora.
NAGRODY/AWARDS:
ODZNACZENIA/DECORATIONS:
PRACE W ZBIORACH/THE WORKS IN COLLECTIONS:
w Polsce:
za granicą:
w Musee National d'Art Moderne de la Ville de Paris, Stadtlische Kunstgalerie w Bochum, Muzej na Sovremena Umetnost w Skopje, muzeach w Bordeaux, Sofii a także w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą: m.in. w Brazylii, Francji, niemczech, Szwaicarii, Szwecji.
Od roku 1959 Bereźnicki brał aktywny udział w krajowych wystawach środowiskowych i pokoleniowych, jak np. sopockie Porównania (1965, 1967, 1975), szczecińskie Festiwale Polskiego Malarstwa Współczesnego (1964, 1968, 1970, 1980; w 1964 i 1968 został uhonorowany nagrodami), III Salon Marcowy w Zakopanem (1968), VI Festiwal Sztuk Pięknych w warszawskiej "Zachęcie" (1968; otrzymał złoty medal). Pokazywał też swoje prace zagranicą, m.in. na III Biennale Młodych w Paryżu (1963) oraz na VIII Biennale w Sao Paulo (1965). Indywidualnie wystawia od roku 1964. Kilkakrotnie otrzymywał Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1971, 1977, 1985, 1991), a także odznaczenia państwowe: Złoty Krzyż Zasługi (1969), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985). Najwcześniej jednak, bo w 1962 roku, a więc wkrótce po ukończeniu studiów, został uhonorowany Nagrodą im. Piotra Potworowskiego (wystawa 10 Malarzy w sopockim BWA). Kluczowe informacje o jego twórczości zawiera album-katalog wystawy, która miała miejsce w poznańskiej ABC Gallery w 1997 roku.
Wybrane publikacje:
- Kiejstut Bereźnicki, Związek Polskich Artystów Plastyków, Gdańsk 2003
- Malarstwo i rysunek, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2001
- Kiejstut Bereźnicki, z cyklu "Mistrzowie polskiego malarstwa współczesnego", Art & Business
Club, Poznań, 1997
mieści się przy skrzyżowaniu ulicy Ofiar Oświęcimskich i Placu Solnego we Wrocławiu, w odbudowanej po wojnie części renesansowej kamienicy, należącej niegdyś do wrocławskiego patrycjusza Heinricha von Rybisha, notabene kolekcjonera dzieł sztuki.
Po wojnie, w mieszkaniu na pierwszym piętrze kamienicy mieszkał i pracował Eugeniusz Geppert- artysta malarz, założyciel i pierwszy rektor wrocławskiej PWSSP wraz z żoną Hanną Krzetucką- malarką, inicjatorką ogólnopolskiego Konkursu im. Eugeniusza Gepperta.